25 Mart 2021 Perşembe

Doing Digital: Lessons from Leaders (Summary)

Dear Friends, I want to summarise the last book of Chris Skinner that is “Doing Digital Lessons from Leaders”. In this book, he is discussing the change happening especially in the banking sector. In addition, he claims that banks are not dump but just challenged. He says, many banks he met with have good middle management and good line of business owners, but they are not structured correctly for the digital age. They have too many silos, too many business owners, too much politics and too little ability. Moreover, they should reinvent those old core systems and build digital bank business model. Plus, he says that the challenge is not easy. This is why most banks are adding digital as a function, a project or a channel to their existing structures, rather than reinventing their business model.




He sees Fintech and bank relationship is like a parent and child relationship. Many banks are starting to collaborate and work with different Fintechs and they are not in competition with them but they are nurturing and feeding different start-ups in order to make them more successful in the future. Fintechs are making banks do what they have always done, but cheaper, faster and better with technology.

There are seven new ways in which finance deliver it by technology is changing the game. These are;

1-    It is real time.

2-    It is all the time and everywhere.

3-  It is seamless. From now on banking should be invisible, frictionless and seamless to everyone. No customer wakes up and says “I need a mortgage”. However, they need a bigger home. The bank in this process is just an enabler.

4-    It is personalised.

5-    It is not only personalised but also predictive.

6-    It is for everyone.

7-    It reaches the unreachable.

There are also five areas of change.

1-    Financial inclusion. The fact that anyone who can get access to a mobile telephone, can now get access to finance is why so many people are getting engaged into trading and transacting.

2-    Financial literacy.

3-    Financial capability for the financial disabled.

4-    Financial wellness overall. For example UK Challenger banks like Monzo and Starling are helping customers to give up gambling by offering a block to prevent their financial accounts accessing anything related to gambling.

5-    There is sustainability and responsible banking. There is a good example of Alipay in China, which is using a gamification in order to make its users decreasing the carbon emission. For instance if you take a bus to work rather than a taxi you get points.

Anyone can start a tech company but very few people can start a bank. Because to start the bank is not simple as opening a tech start-up. We trust the bank because they run under regulation. We trust the utility of the company to keep our money safe.

Banks and Fintechs are creating faster horses but the Bigtechs and the challenger banks are inventing the cars. Every bank is talking about investing billions in technology over the next few years. Some talk about mass lay-offs in the process of digital change, others talk about cost saving in the digital transformation process and a few talk about customers and service. However, the challenger banks start with the customer needs and the customer journey. They design from scratch around customer needs and the customer journey. They have no legacy, no background, no heritage and no mess. However, the banks have plenty of legacy like legacy systems, legacy vendors or legacy staff.

The banks of the future should be like “Lego” banks. The services provided from the banks should be very easily used by the Tech companies to provide service for the customers. However, it will be very difficult for the banks that have a Spaghetti structure.

The banks are dealing money through technology where the Bigtechs are dealing technology through money. However, the Bigtech companies such as Google, Facebook and Amazon do not think about opening a bank. First of all their revenues are depending on the financial community because the banks are advertising through these platforms. In addition, they are serving the financial institutions cloud platforms.

There are five phases of Fintech history:

1- Disruption; between 2005 to 2014.

2- Discussion; between 2014 to 2017. It is a buy or partner relationship.

3- Partnership; between 2017 to 2022. It is the collaboration phase.

4- Integration; between 2022 to 2027. It is the fully integration of Fintech capabilities through APIs through open banking.

5- Renewal; from 2027 and onwards. It is the integration of banking, Fintechs and the Bigtechs.

The executive teams of successful banks are composed of half digital and half bankers. Is it seen in the “digital banking” term that it is partially digital and partially bank. Which means 50% digital and 50% bank. The old guys do not think that the young guys understand financial markets. In contrast, the young guys do not think that the old guys understand technology.

An industrial area company made everything, controlled everything, and distributed everything. However, a digital era company makes nothing, just connects everything.

There is a three-question test for a digital transformation success:

1- The DT is delegated to CDO as a project or handled entirely by the management?

2- The DT is a cohesive, enterprise operation or not?

3- After DT, the bank is developing everything on its own or partner with others?

 

Three objectives for the banks are incompatible. These are; large quantities of customers, great service with high quality and low-cost. Only some internet companies can meet all these goals. For example Amazon.

Without advertising, the customer should find every function on his own in the mobile application. The bank should not depend on any guidance or information for the customer to find the right service in the mobile app. It should be convenient for everyone and the process should be designed subject to the user’s experiences.

Going digital does not mean that the branch network will die soon in the future. Regarding a survey; if the bank has physical presence, it receives 2.5 times more deposit or asset than a place it doesn’t have any physical presence.

Chebanka!, an Italian digital bank, has physical branches. For the bank, having branches has three important reasons. First one is the customer service. The second one is the trust of the clients that they see the branch and the bank physically and they are satisfied with the presence of the bank. Finally, the third one is the marketing. First two serves the needs of the clients but the last one serves the needs of the bank.

The people do not trust the bank or its management team but they trust the manager of the branch. They may know them personally although that is less and less likely in this mobile app internet age. Moreover, the physicality of a bank creates trust. When the 2008 global financial crisis happened, the first thing that the people did was queueing outside to branches to get their money out.

If you engage with the customer in the first place then you can retain the customer in the future. For example, Google founders Sergei Brin and Larry Page has converted a $100,000 check (received from the investor) in Wells Fargo branch so still Wells Fargo is their main bank right now.

If the bank founds a new enterprise whereby they make digital banking, it should run completely separate from the bank with a completely separate management team and a completely separate budget.

In conclusion;

1-    The leadership commitment is crucial,

2-    The banks should have clear principles,

3-    The banks should be customer focused,

4-    The people should be reskilled and retrained,

5-    The organisation should become agile,

6-    The technology and business should come together,

7-    The user experience and the customer is experience is the key,

8-    The banks should learn to co-create with the partners and customers.

I want to close this essay with the quote from Jack Welch. He says that if the rate of the change on the outside exceeds the rate of the change on the inside the end is near.

Thank you for reading.


18 Mart 2021 Perşembe

Büyük Veri İş Başında (Kitap Özeti)

Kıymetli arkadaşlar merhaba, bugün sizlere Büyük Veri İş Başında adlı kitabı özetlemeye çalışacağım. Bernard Marr tarafından yazılmış olan kitap kırk beş işletmenin büyük veriden nasıl değer ürettiğini anlatmayı amaçlıyor. Yazar tarafından daha önce yazılmış olan Veri Stratejisi adlı kitabı da okumuştum. Bu kitabı da herkese tavsiye ederim.

Kitap çarpıcı bir cümle ile başlıyor. Geçtiğimiz iki yıl içerisinde, insanoğlunun önceki tüm tarihi boyunca ürettiğinden daha fazla veri ürettiğimizi söylüyor. Çünkü etrafımızdaki birçok cihaz bizlerin faaliyetlerini izliyor ve onları veriye dönüştürüyor. Son dönemde telefonlarımız akıllı hale geliyor. Bunun yanında akıllı televizyonlarımız, akıllı saatlerimiz, akıllı sayaçlarımız, akıllı su ısıtıcılarımız, buzdolaplarımız, tenis raketlerimiz ve hatta akıllı ampullerimiz var. Bunların hepsi ürettiğimiz verileri toplayıp işlemek üzere bir merkeze gönderiyor. Fakat burada şu gerçek karşımıza çıkıyor. İçgörüye veya bir sonuca dönüştüremediğimiz takdirde büyük verinin çok da fazla önemi olmadığını anlamamız gerekiyor.



Bu kitapta kırk beş şirketin büyük veriden nasıl istifade ettiğini görebilirsiniz. Ben burada sadece gözüme çarpan bazı örnekleri sizlerle paylaşacağım.

Walmart ile başlayalım. Şirket, işletme çapındaki performans göstergelerini izleyen bir sisteme sahip. Bu sistem, göstergeler belli bir seviyeye geldiğinde bir sorun olduğunu anlıyor, otomatik olarak uyarı veriyor ve böylece ilgili ekiplerin veriyi yöneten ekip ile görüşmesini sağlıyor. Bu sayede farklı coğrafi bölgelerde yer alan mağazalar izlenebiliyor. Örneğin bir cadılar bayramında küçük kurabiyelerin hiç satılmadığı fark ediliyor. Böylece bu mağazalardan sorumlu olan satın alma ekibi uyarılıyor ve ürünün raflara hiç konulmadığı fark ediliyor. 

Netflix de kullandığı modellere girdi sağlayabilmek için çok değişik veri setleri kullanıyor. Örneğin; kullanıcıların hangi başlıkları izledikleri, kaç defa durdukları, verdikleri puanlar, hangi zamanda bu içerikleri izledikleri vb... 

Netflix, kullandığı modellerle içeriklerini de zenginleştiriyor. Örneğin House of Cards adlı diziyi kullanıcılarının sevebileceklerini tahmin etmiş, bu nedenle de ilgili dizinin yayın haklarını almıştı. Netflix, içerik önerileri yaparken, kullanıcılarının daha önce bazı sahnelerdeki tepkilerine göre de önerilerini değiştirebiliyor. Örneğin şiddet veya cinsellik içeren bir sahnede kullanıcısı eğer ki bunu kapatmışsa veya ileri almışsa, Netflix benzer bir içeriği bundan sonra kullanıcısına önermiyor.

Londra’daki küçük bir işletme; dükkanına koyduğu sensörler ile kaç kişinin dükkanın önünden geçtiğini, kaç tanesinin vitrin veya sandviç tabelasını bakmak için durduğunu ve kaç tanesinin içeri girdiğini ölçebiliyor. Bu verileri analiz eden şirket hava durumu ile sosis satışları arasında bir korelasyon olduğunu hesaplıyor. Bundan yola çıkarak rüzgârlı bir sonbahar gününde müşterilerine “Geyik eti ve kuru fasulyeye ne dersiniz? Özel sosisimiz ve tarifimiz için içeri buyrun” şeklinde bir iletişim yapıyor. 

Amerikan Olimpiyat Kadın Bisiklet Takımı, büyük veriyi kullanarak sporcuların performansını arttırmaya çalışmıştır. Örneğin bir bisikletçinin bir gece önce düşük sıcaklıkta uyuduğunda idmanda çok daha iyi bir performans gösterdiği anlaşılmış. Bu nedenle kendisine suyla soğutulan bir yatak verilerek vücudunun bütün gece belli bir sıcaklıkta tutulması sağlanmış. Yapılan bu çalışmalarla sporcunun performansı önemli ölçüde iyileştirilmiş.

John Deere adlı traktör firması Myjohndeere.com adında müşterisi olan çiftçilere kendi makinelerine takılı sensörler ile tarladan toplanan verileri girebildikleri ve tüm dünyadaki diğer kullanıcılardan da veri sağlayabildikleri bir portal geliştirmiş. Çiftçiler bu portal ile hangi mahsulü nereye ekeceklerinden ne kadar gübre kullanacaklarına kadar her şey hakkında bilgi sahibi olabiliyor ve buna göre kararlar verebiliyorlar.

İskoçya Kraliyet Bankası da bu kurumlardan bir tanesidir. Bankanın üst düzey bir yöneticisi şöyle bir açıklama yapıyor; “70’lerde bankalar, şubelerindeki personel ve yöneticiler aracılığı ile müşterilerini tek tek tanırlardı. Fakat 80’li yıllarda bankacılık, yeni gelir kaynakları arayışı ile her türlü finans ve sigorta hizmetini müşterilere, ihtiyaçları olsun olmasın satma çabasına dönüşmüştür. Bunun sonucunda da kişisel ilişki ortadan kalkmıştır. Günümüzde ise müşterimiz hakkında çok fazla bilgiye sahibiz ve bu veriyi kullanmaya yeni başladık. Büyük veri sayesinde müşteriye özel ürün veya hizmet önerilerinde bulunabiliyor, bu sebeple de daha yüksek bir geri dönüş sağlayabiliyoruz.”

ABD Göçmenlik ve Gümrük Kurumu, geliştirmiş oldukları Avatar ile herhangi bir kişinin yüzünü ve beden dilini denetleyerek, kişinin şüpheli bir hareketini tespit edebiliyor. Sanal bir yüze ve sese sahip olan Avatar, çeşitli sorular soruyor, incelenen kişi bunlara cevap veriyor ve ses tonundaki dalgalanmalar ise sistem tarafından denetleniyor. Sistem kullanıldıkça daha fazla şey öğreniyor, böylece bu sistem kendi kendini eğitmiş oluyor.

Airbnb, Aerosolve denilen bir algoritma kullanıyor. Müşteriler tarafından girilen bilgiler ile oda fiyatları değişebiliyor. Örneğin bir kayıt çok fazla yoruma sahipse, müşteriler ona daha fazla ödemeye istekli oluyor. Tüm bu veriler, ev sahiplerinin en uygun fiyatı belirlemelerine yardımcı oluyor.

Eğlence firması olan Caesars da büyük veriyi kullanıyor. Örneğin yüksek bir yaşam boyu değerine sahip bir oyuncunun masasında kötü bir gece geçirdiği görülürse, temsilciler devreye giriyor ve ücretsiz yiyecek ile içecek ya da bir gösteri bileti teklif ediyorlar. 

Jan Hancock adındaki sigorta şirketi, Fitbit cihazı kullanan sigortalılara indirim sağlıyor. Sigorta sahipleri Fitbit vasıtasıyla verilerini şirket ile paylaşıyor ve karşılığında fiziksel aktiviteleri ya da diyetleri ile ilgili ödüller alabiliyorlar. Bunun yanında BP Amerika da çalışanlarının sağlığını ve faaliyetlerini onların izni ile takip edebiliyor.

Ralph Loren de büyük veri dünyasında aktif bir rol üstleniyor. Firma Polotech adını verdiği tişört ürünü ile günlük müşterilerinden profesyonel sporculara kadar birçok kullanıcının sağlığını ve yaşam kalitesini geliştirmeye çalışıyor. Tişörtün içinde yer alan gümüş ipliklere bağlı sensörler, giyen kişinin hareket verilerini, kalp ve solunum hızını, atılan adımları ve yakılan kalori miktarını kaydediyor.

Autodesk firması ise yukarıda anlatılan analitik yeteneklere sahip olmayan firmalar için bu hizmeti SAAS modeli üzerinden bulut tabanlı olarak veriyor. Böylece şirketler Autodesk ile verilerini paylaşıp, bunları kendileri adına izlemesini, içgörü çıkarmasını ve kendileri ile paylaşmasını talep ediyorlar. 

Londra toplu taşıma şirketi olan Transport for London (TfL), insanların hangi rotaları kullandıkları konusunda bilgi edinip, bu bilgiler ile istasyonlardaki olağan dışı durumları kullanıcılar ile paylaşıyor. Böylece onlara sadece TfL kapsamında olmayan farklı alternatifler de önerebiliyor.

Kaggle bir kitle kaynak veri analizi yarışması platformudur. Şirketler veri problemlerini getirir ve Kaggle’ın veri bilimcileri en iyi çözüm için yarışır. Bunun karşılığında da ödül alırlar.

Kitapta toplam kırk beş firmanın veriyi nasıl kullandığı yer alıyor. Yukarıda yazdıklarım içlerinden sadece seçtiğim birkaç örnektir. O sebeple kitabı alır ve okursanız eminim çok daha faydalı olacaktır. 

Hepinize iyi okumalar dilerim. 

8 Mart 2021 Pazartesi

Kanunların Ruhu Üzerine (Kitap Özeti)

Montesquieu 1748 yılında tamamladığı Kanunların Ruhu Üzerine yapıtı çeşitli eleştirmenlerden eleştiriler alınca, bir de buna savunmayı eklemiş ve eser bir bütün halinde 1750 tarihinde tamamlanmıştır. Toplam 20 senelik bir çalışmanın ürünüdür. Bu kitaba bu anlamda çok saygı duyuyorum. Diğer taraftan yazarın siyah ırktan olanları insan yerine koymaması, başta Türkler olmak üzere birçok toplumu aşağılaması ve Hristiyan olmayanlara yaptığı yakıştırmalar için ise en basit anlamda katılmadığımı söylemek istiyorum.

Şimdi Montesquieu nelerden bahsetmiş bir bakalım;

Tüm kanunlardan önce doğa kanunları vardır. Bunlardan ilki barış içinde yaşama hakkıdır. İkincisi insanları yemek bulmaya iten kanundur. İki cinsin birbirleri için yaratılmış olmaları üçüncü kanundur. Son olarak da toplum içerisinde yaşamak dördüncü kanundur.

Doğa kanunlarından sonra üç önemli kanun karşımıza çıkar. Bunlar; gezegendeki tüm devletlerin birbirleri arasındaki ilişkileri milletlerarası hukuk, bir devletin içerisindeki yönetenle yönetilen arasındaki ilişkileri düzenleyen siyasi hukuk ve insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen de medeni hukuktur.

Kanunlar; devlet yapısının kaldırabileceği özgürlük seviyesine, dine, eğilimlerine, zenginliklerine, nüfusuna, ticaretine, ahlak kurallarına ve davranışlarına uygun olmalıdır. 

Kitapta geçen erdem kelimesi, vatan sevgisi yani eşitlik sevgisi anlamına gelmektedir. Yazar yönetim şekillerini üçe ayırmaktadır. Bunlar; cumhuriyet, monarşi ve istibdat ya da despotizmdir. Cumhuriyet yönetimi bir bütün halinde halkın egemen güce sahip olduğu bir yönetim biçimidir. Monarşik yönetim tek bir kişinin yönetimde olduğu rejimken, istibdat yönetiminde ise tek bir kişi her şeyi kanunsuzca ve kuralsızca kendi iradesine göre yönetir. Küçük devletler cumhuriyet ile, büyük devletler monarşi ile, doğu toplumları ise istibdat ile yönetilmeye uygundur.

Cumhuriyet de kendi içerisinde demokrasi, aristokrasi, Jakoben olmak üzere üçe ayrılır. Aristokrasi ne kadar demokrasiye yaklaşırsa o kadar mükemmel olur. Ne kadar monarşiye yaklaşırsa da o kadar bozulur. 

Cumhuriyet genel bir yönetim biçimi olup demokrasi ise bunun bir alt başlığı ve uygulama şeklidir. Cumhuriyette halkın görevi sandıkları biterken demokraside sandıkta bitmez. Cumhuriyeti halkın seçtikleri yönetirken demokraside halk kendini yönetir. Anayasa ile temel haklar cumhuriyet ile güvende iken demokraside anayasa olmasına ihtiyaç yoktur. Cumhuriyet azınlıkların haklarını korurken, demokraside çoğunluk azınlığı ezebilecektir. Demokrasi aslında bir yaşam biçimidir. O sebeple bazı monarşiler bazı cumhuriyetlerden daha demokratik olabilir. Örneğin; Danimarka krallığı, İran İslam Cumhuriyeti’nden daha demokratik olabilir. 

Cumhuriyet genel bir yönetim biçimi ise demokrasi bunun uygulamalarında sadece bir tanesidir.  Cumhuriyetin karşıtı monarşidir. Yukarıda anlattığımız gibi erdem vatan sevgisi veya eşitlik sevgisi olarak ele alınır. Cumhuriyette erdem önemliyken, monarşi de onur, istibdatta ise korku şarttır.

Erdem ortadan kalktığında, hırs kendisini kabul etmeye hazır kalplere girerken, açgözlülük tüm kalplere girer. Arzular hedef değiştirir, eskiden sevilen şeyler artık sevilmez olur. İnsanlar eskiden kanunlar ile özgürken, artık kanunlar karşısında özgür olmak isterler. Her vatandaş efendisinin evinden kaçmış köleye benzer. Eskiden anlayış denene artık sertlik, eskiden kural denene artık sıkıntı, eskiden ihtimal denene artık korku denmeye başlar. Bundan böyle sahip olma arzusu değil, tutumluluk açgözlülük olur. Eskiden şahısların malları devlet hazinesini oluştururken, bundan böyle devlet hazinesi şahısların mülkü haline gelir. Bir ganimet haline gelen cumhuriyetin gücü bundan böyle birkaç vatandaşın nüfuzu ile herkesin başıbozukluğunda ibaret kalır. 

Monarşilerde eğitim onur üzerinedir. Onur, hükümdarın emirlerine uymayı, savaşta cesaret göstermeyi ifade eder. Despotizim de eğitim yürekleri küçültür, insanların cesaretini kırar. İstibdat yönetiminde emreden de emir alan da cahil olmalıdır. Emredenin emri kayıtsız şartsız yerine getirilir. Bilgi tehlikelidir. Fakat monarşi de yürekleri ve cesareti yüceltir. Cumhuriyette ise halkın çıkarlarını bireylerin kendi çıkarlarının üzerinde tutması öğretilir.

Temelde hayatımız boyunca üç eğitim alıyoruz. Bunlar; aileden aldığımız, öğretmenden aldığımız, hayattan aldığımız. Hayattan alınan eğitim diğerlerini nihayetinde unutturuyor.

Demokrasi azla yetinme sevgisidir. Despot devletlerde insanlar yaşam haklarından ziyade ölümden korkarlar. Oysa özgürlüğe yakın devletlerde ölümden ziyade yaşam haklarından olmaktan korkarlar.

İki tip bozulma vardır. Birincisi halk kanunlara riayet etmediği zaman, ikincisi kanunlar halkı yozlaştırırdığı zaman. Bunlardan ikincinin dönüşü yoktur. Yönetim prensipleri bir kez bozuldu mu en iyi kanunlar kötü hale gelir ve devlet aleyhine döner. Atinalı Solon şunu demiştir; kanunlar örümcek ağı gibidir; zayıflar bu ağlara yakalanırken, güçlüler bu ağları delip geçer. 

Cumhuriyetler lüks yüzünden, monarşiler ise fakirlikten yıkılır. Cumhuriyet’te lüks ne kadar az olursa o kadar sistem iyi işler. İnsanlar lüks edindikçe şahsi çıkarlarını daha fazla önemsemeye başlar. Romalılar yozlaştılar anda arzuları muazzam boyutlara çıkmıştı. Bunları nesnelere biçtikleri fiyatlardan anlayabiliriz. Monarşilerde ise lüksün olması gerekir. Çünkü lüks olmazsa fakirler açlıktan ölür. Zenginler para harcamalı ki halk para kazansın. 

İstibdatta bir üstün huzuruna hediyesiz çıkılmaz. Moğol imparatoru hediye olmadan insanları dinlemezdi. Öbür taraftan cumhuriyette hediye verilmesi alçaltıcı görülür. Bunun erdeme aykırı bir davranış olduğu kabul edilir. 

Üç temel güç bulunur. Bunlar; yasama gücü, yürütme gücü, yargı gücüdür. Yasama gücü tek bir kişi veya memurlardan oluşan bir kurum bünyesinde yürütme gücü ile birleşirse özgürlük yok demektir. Böylece zorbaca kanunlar yapılabilir ve bunlar zorbaca uygulanır. Yargı ile yürütme birleşirse hakim bir zorbanın gücüne sahip olacaktır. Yasama ile yargı vatandaşın canı ve özgürlüğü üzerindeki güç keyfi hale gelir. Askeri yönetimlerde bunlar birleşir. Bu üç gücün bir arada olması her şeyi mahveder. Yasama gücü yürütme gücünden daha fazla bozulduğunda devlet yok olacaktır. 

Kanunlar kanunlarla, davranışlar ve gelenekler davranış kuralları ile değiştirilir. Eğer davranışlar kanun zoru ile değiştirilirse halkta buna karşı büyük bir tepki oluşur.

Görgü nezaketten daha değerlidir. Nezaket başkalarının kusurlarını pohpohlamamıza, görgüyse kendi kusurlarımızı örtmemize yarar.

Çeşitli kanunlar vardır. Bunlar sırasıyla; doğal hukuk, dini hukuk, kilise hukuku, milletler, siyasi hukuk, fetih hukuku, medeni hukuk, aile hukuku olarak sıralanabilir.

Ortaçağ’da meseleler düello ile çözülüyordu. Hayatta kalanın haklı olduğuna dair bir inanış vardı. Fransa’da 1547 yılında, İngiltere’de ise 1819’a kadar sürdü. 

Vatandaşların özgürlüğü ceza kanunlarının iyiliğine bağlıdır. Ağır cezalar cumhuriyet veya monarşiden ziyade istibdat rejimlerine daha uygundur. Ilımlı devletlerde vatan sevgisi, utanç duygusu, ayıplanma korkusu zaten birçok suçu engelleyecektir. Bu konularda ayıplanmak en büyük cezadır. İmparatorluklarda verilen cezalar ne kadar artarsa ihtilal o kadar yakın demektir. Ahlak bozuldukça cezaların artması bunun göstergesidir. Romanda ceza uygulamaya konuşmadan sürgüne gitme hakkınız vardı. Rusya’da hırsızlar ve katillere aynı ceza verilirdi. O sebeple hırsızlık yapılmaz ama adam öldürülür. 

Dört tip suç vardır. Her biri kendi ekseninde değerlendirilmelidir. Dini suçlar, ahlaki suçlar, huzuru bozan suçlar ve vatandaşların güvenliğini bozan suçlar. Örneğin dini suç işlenirse cemaatten uzaklaştırmak, ahlaki suç için toplumun önünde rencide etmek, huzuru bozan suç için sürgün etmek veya güvenliği bozan suç için öldürmek ceza olarak verilebilir. 

Kanunlar iklimlere göre farklılaşabilir. İklimin neden olduğu tembelliği ortadan kaldırmak için kanunların çalışmadan kazanmayı ortadan kaldırması gerekir. Kuzeyde yaşayan toplumlar iklimden dolayı daha cesur, güneyde yaşayanlar daha korkak ve köleliğe hazırdır. Ağırbaşlı, kibirli halklar tembeldirler. Çalışanların efendileri olduklarına inanırlar. 

İki tip zorbalık vardır. Yönetimin şiddetine bağlı gerçek zorbalık. Milletlerin düşünme tarzını zedeleyen fikri zorbalık. 

Çin’de çocukların işledikleri cezalardan dolayı babaları cezalandırılırdı. Bu Peru’da da geçerlidir. 

Bir cumhuriyet kendisini devirmek isteyenleri yok etmeyi başardığı zaman, intikam eylemlerine, cezalara, hatta ödüllere en kısa sürede bir son vermek gerekir. Çok cezalandırmaktansa çok bağışlamak, çok kişiyi sürgüne göndermektense az kişiyi sürgüne göndermek, mallara el koymaktansa mallara dokunmamak yeğdir. Aksi taktirde cumhuriyetin intikamını alma bahanesiyle intikamcıların istibdadı tesis edilmiş olur. Amaç isyan değil isyanı ortadan kaldırmaktır. Elden geldiğince çabuk bir şekilde kanunların her şeyi ve herkesi koruduğu, kimseye cephe almadığı cumhuriyet rejimine geri dönmek gerekir. 

Özgürlük dahi, özgürlükten istifade etmeye alışık olmayan halklara tahammül edilemez görülmüştür. Bataklıklarla dolu ülkelerde yaşayan insanlara kimi zaman temiz hava kötü gelir. Örneğin Partlar, Roma’daki yetişmiş nazik krallarını benimsememişti. 

Devlet sokaktaki çıplak adama bir iki sadaka vermekle yükümlülüklerini yerine getirmiş olmaz. Devlet her vatandaşa güvenli bir geçim kaynağı, besin maddesi, uygun yiyecekler ve sağlığa zararlı olmayan bir hayat tarzı sağlamak zorundadır.