Faizsiz bankacılık enstrümanları, fon toplama ve fon kullandırma olarak ikiye ana başlıkta incelenebilir. Buna göre:
· Faizsiz fon toplama yöntemleri:
o Cari hesaplar
o Katılma hesapları
· Fon kullandırma yöntemleri de:
o Murabaha
o Muşaraka
o Mudaraba
o İcara
Şeklinde sınıflanmaktadırlar.
Fakat burada öncelikle açıklanması gereken faizli bankacılıkla faizsiz bankacılık arasındaki en önemli fark olan kar payı ve faiz kavramlarıdır. Faiz, belirli bir miktardaki anaparanın belirli bir vadede, belirli bir oranda elde ettiği getiri olarak tanımlanabildiği gibi belli bir paranın iade şartı ile belli bir zaman kullanılması karşılığı verilen kiraya denmektedir. Yani borç verenin (banka yada özel kişi) vadeyi ve oranı belirlediği, alanın da kabul ettiği bir uzlaşma söz konusudur. Faizli uygulamalarda her iki taraf, üzerinde anlaşılan vade geldiğinde anaparanın dışında ne kadar vereceğini yada alacağını bilmektedir. Bu nedenle, tasarrufçuyla klasik banka arasındaki ilişki, bir borç-alacak ilişkisidir. Bir başka deyişle tasarrufçu, anapara garantisi ve belli bir faiz karşılığı, fonlarını bankaya ödünç verir. Burada bir borç-alacak ilişkisi söz konusudur. Faizsiz bankacılıkta ise tasarruf sahibiyle banka arasında bir borç-alacak ilişkisi değil, bir kar-zarar ortaklığı ilişkisi söz konusudur.
Faizsiz çalışma esasına dayalı kar payı ise, taraflarca belirlenen vadeye kadar ticari veya sınai bir ekonomik faaliyette kullanılan anaparanın elde ettiği karın vadesi geldiğinde anlaşılan oranda taraflara dağıtılan kısmıdır. Kısaca ve basitçe belirtmek gerekirse, kar payı ile faiz arasındaki temel fark, faizde anaparanın vade sonundaki kazancı taahhüt edilirken, kar payında kazancın destek verilen projelerin verimliliğine göre oluşmasıdır.
· Faizsiz fon toplama yöntemleri:
o Cari hesaplar
o Katılma hesapları
· Fon kullandırma yöntemleri de:
o Murabaha
o Muşaraka
o Mudaraba
o İcara
Şeklinde sınıflanmaktadırlar.
Fakat burada öncelikle açıklanması gereken faizli bankacılıkla faizsiz bankacılık arasındaki en önemli fark olan kar payı ve faiz kavramlarıdır. Faiz, belirli bir miktardaki anaparanın belirli bir vadede, belirli bir oranda elde ettiği getiri olarak tanımlanabildiği gibi belli bir paranın iade şartı ile belli bir zaman kullanılması karşılığı verilen kiraya denmektedir. Yani borç verenin (banka yada özel kişi) vadeyi ve oranı belirlediği, alanın da kabul ettiği bir uzlaşma söz konusudur. Faizli uygulamalarda her iki taraf, üzerinde anlaşılan vade geldiğinde anaparanın dışında ne kadar vereceğini yada alacağını bilmektedir. Bu nedenle, tasarrufçuyla klasik banka arasındaki ilişki, bir borç-alacak ilişkisidir. Bir başka deyişle tasarrufçu, anapara garantisi ve belli bir faiz karşılığı, fonlarını bankaya ödünç verir. Burada bir borç-alacak ilişkisi söz konusudur. Faizsiz bankacılıkta ise tasarruf sahibiyle banka arasında bir borç-alacak ilişkisi değil, bir kar-zarar ortaklığı ilişkisi söz konusudur.
Faizsiz çalışma esasına dayalı kar payı ise, taraflarca belirlenen vadeye kadar ticari veya sınai bir ekonomik faaliyette kullanılan anaparanın elde ettiği karın vadesi geldiğinde anlaşılan oranda taraflara dağıtılan kısmıdır. Kısaca ve basitçe belirtmek gerekirse, kar payı ile faiz arasındaki temel fark, faizde anaparanın vade sonundaki kazancı taahhüt edilirken, kar payında kazancın destek verilen projelerin verimliliğine göre oluşmasıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Merhaba kıymetli okuyucularım,
Yorumları denetlemeden siteye koyamıyorum. Maalesef uygun olmayan içerikler paylaşan kullanıcılar oluyor ve bunun siteyi ziyaret eden insanları olumsuz etkilemesini istemiyorum. Vaktimin darlığından her zaman yorumlarınıza da yanıt veremiyorum. Anlayışınız için teşekkür ederim.